W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej; wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- KAMIEŃSKI Maciej (1734-1821) kompozytor 3°
- NESTI Jan Ludwik (ok. 1753-1812) cukiernik 5°
- JAWORSKI Józef (1859-1920) ginekolog, higienista, docent UJ 5°
- KACZKOWSKI Józef Piotr (1876-1940) prawnik 5°
- GUTT Ferdynand (1790-1871) lekarz 6°
- TOWIAŃSKI Andrzej (17991878) teozof, przywódca religijny 6°
- KASZNICA Józef (1834-1887) profesor prawa kanonicznego 7°
- GUTT Jerzy (1769-1836) farmaceuta 7°
- PLEBAŃSKI Józef Kazimierz (1831-1897) historyk, profesor, redaktor 8°
- DĄBROWSKI Zdzisław Hipolit (1843-1904) organizator przemysłu cukrowniczego 8°
- KASZNICA Stanisław Wincenty (1874-1958) profesor prawa, działacz polityczny 8°
- PAŃKOWSKI Mieczysław (1865-1940) zootechnik, profesor 9°
- KASZNICA Stanisław Józef (1908-1948) działacz Narodowych Sił Zbrojnych 9°
- DĄBROWSKI Zdzisław (1875-1920) inżynier 9°
- DĄBROWSKI Witosław (1863-1930) lekarz 9°
- REUTT WITKOWSKA Zofia Maria (1893-1938) poetka, historyk literatury, tłumaczka, autorka książek dla dzieci 9°
- NOWICKA Maria Kazimiera (1886-1969) nauczycielka, działaczka społeczna 9°
- MALINOWSKI Mikołaj (1799-1865) historyk 9°
- MALCZ Jan Fryderyk (1795-1852) lekarz, prezes kolegium ewangelicko-augsburskiego, redaktor, pisarz 9°
- GUTT Zygmunt (zm. 1882) ziemianin, publicysta 9°
Uwagi
„Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973: WEJNERT, Wajnert, Filip (26 V 1798 Rogalin - 16 VIII 1843 Warszawa), śpiewak, aktorBył synem kompozytora Antoniego W. Od 1817 uczył się w warsz. szkole dramatycznej. Debiutował w t. warsz. 23 IV 1819 w roli Lindora („Włoszka w Algierze") i został, jak pisze A. Sowiński, „bardzo dobrze przyjęty od publiczności tak dla pięknego głosu, jak dla przyjemnej postawy”. Drugi raz debiutował po ukończeniu szkoły - 11 V 1821 w partii tyt. opery „Hilary” i został zaangażowany do zespołu opery jako drugi tenor. Wg J.T.S. Jasińskiego „przyjemna powierzchowność, zręczność, ogień, swoboda ruchów, głos piękny tenorowy, lubo niezbyt rozległy ale wdzięczny brzmieniem, piękną przed nim torowały drogę”. Śpiewał m.in. partie: Ziemowita („Jadwiga królowa polska"), Sobiesława („Lodoiska"), Księcia („Wolny strzelec"), Bibosza („Chłop milionowy"). K. Kurpiński ceniąc wysoko talent W. napisał specjalnie dla niego efektowną partię Godwena („Kalmora"). Od ok. 1830 W. zaczął tracić głos i od 1835 mógł już śpiewać tylko w chórze. Grał też wówczas role drugorzędne w komediach, jak np. Kapelmajster („Nasze przebiegi"). Po raz ostatni wystąpił 16 III 1843 w komedii „Siedem dziewcząt pod bronią”.
„Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.81908.1
Epitafium na cm. Powązkowskim: (Pomnik -frnot) PAMIĘCI FILIPA WEINERT ARTYSTY DRAMATYCZNEGO ŻYŁ LAT 45 ZMARŁ 15 SIERPNIA 1843(45) OSIEROCONA ŻONA........... PROSZĄ O NABOŻNE WESTCHNIENIE
Nekrolog w „Kurierze Warszawskim” 215/1843, 217/1843 http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/editions-content?id=34340 (za: A. Tyszka, Nekrologi Kuriera Warszawskiego): Filip WEJNERT artysta dramatyczny, nauczyciel śpiewu w szkole powiatowej, śpiewak, tenor; zm. 16 VIII 1843 w szpitalu Ew. w Warszawie przeżywszy lat 45, przen. 18 VIII 1843 na cm. Powązkowski, pozostawił wdowę, trzech synów i ojca w wieku 92 lat, niegdyś flecistę w nadwornej kapeli na dworze króla Stanisława Augusta
n.8684a Nekrologia Minakowskiego (8684)
sw.279094 Akt małżeństwa: Warszawa Nawiedzenie NMP (obecn. m. Warszawa), 232/1829 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryki.php?op=kt&ar=1&zs=0160d&sy=1829&kt=2 [podgląd]
źródła:
- ślub: Akt małżeństwa: Warszawa Nawiedzenie NMP (obecn. m. Warszawa), rok 1829, nr aktu 232 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryki.php?op=kt&ar=1&zs=0160d&sy=1829&kt=2 [podgląd] - pogrzeb: Urz. M. st.W-wy http://cmentarze.um.warszawa.pl/pomnik.aspx?pom_id=3427
|
|