Aleksander Hubert Tarnowski (M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego)

„Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

TARNOWSKI Aleksander (6 I 1822 Warszawa - 3 VI 1882 Warszawa), tancerz
Był synem zecera ,Gazety Warszawskiej”, bliźniaczym bratem => Antoniego T. Przyjęty do warsz. szkoły baletowej 1 VII 1835, wystąpił w lipcu 1836 w partii Alonza („Opiekun oszukany"), a w październiku 1836 w partii Leandra („Dwa posągi") w przedstawieniach szkolnych na scenie T. Rozmaitości. Przyjęty do zespołu warsz. ok. 1842, już 24 II 1844 partnerował słynnej Marii Taglioni w scenie uwodzenia z III aktu opery „Robert Diabeł”. 27 V 1845 otrzymał pierwszą główną partię - Kapitana Edwarda w „Wyspie Amazonek”. Dyrekcja WTR wysyłała go dwukrotnie za granicę, aby zapoznał się z t. i sztuką europejską. Świetną karierę przerwała mu ok. 1856 choroba umysłowa. W 1857 partnerował jeszcze ros. primabalerinie Nadieżdzie Bogdanow i brał udział w premierze baletu „Dwa dni karnawału w Wenecji”. W 1858 zmuszony byl opuścić teatr. W 1866 bawiąca na gościnnych występach Bogdanow namówiła go, aby powrócił na scenę i 4 III 1866 T. tańczył z nią w II akcie „Giselle”. Występował następnie w swych dawnych partiach, m.in. w „Giselle”, „Asmodei” oraz jako Konrad („Korsarz"), a także w nowo opracowanej partii tyt. w balecie „Monte Christo” (od 27 VII 1866). Wskutek intryg wewnątrz zespołu i pogorszenia się stanu zdrowia, po roku opuścił scenę na zawsze. Ostatni raz wystąpił 5 V 1867 w balecie „Monte Christo”.
Obdarzony znakomitymi warunkami zewnętrznymi, gracją, zręcznością, lekkością tańca, odznaczał się również niezwykłą pracowitością i doskonałą pamięcią choreograficzną. Taniec był jego „drugą naturą"; „ciągle rozwijając się i kształcąc połączyć umiał wdzięk z siłą, szlachetność ruchu z pewnością i swobodą. Uderzeniem nogi na kilka stóp wznosi się od ziemi padając w attitu-dzie klasycznej, bije w jednym skoku niezliczone entrechats, by z swobodą natychmiast w inny rodzaj przeskoczyć. Ani na chwilę zmęczenia, wysilenia, trudu ujrzeć nie podobna” - pisał recenzent „Gazety Warszawskiej”. Jako pierwszy tancerz klasyczny zajął w balecie warsz. wybitne stanowisko. Spośród wielu głównych partii, które tańczył, do najlepszych należały: James („Sylfida"), Albrecht („Giselle"), Salyator Rosa („Katarzyna córka bandyty"), Febus („Esmeralda"), Hr. Leonardo („Asmodea"), Fernando („Paquita"), Paweł („Anetta"), Hr. de Saint Leon („Hrabina i wieśniaczka"), Benedykt („Piękna dziewczyna z Gandawy").

Aleksander Hubert Tarnowski (ID: teatr.81643.1)

Rodzice

Rodzeństwo, bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice

Inne małżeństwa i dzieci matki: Marianna Klaszewska, rodzeństwo, bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice

Stryjowie lub wujowie oraz ciotki, i kuzynki

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

Uwagi

Thank you for using
my website Sejm-Wielki.pl