Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  THIERRY Ludwik (działał w teatrze polskim 1818-1830), tancerz, baletmistrz francuski
  Był mężem => Adeli T., ojcem => Eugenii T. Przed przybyciem do Warszawy był baletmistrzem w t. Ambigu w Paryżu. W 1818 został sprowadzony do Polski przez dyr. T. Narodowego L. Osińskiego i objął dyrekcję baletu warszawskiego. Po przybyciu do Warszawy w krótkim czasie zorganizował tu szkołę baletową. Równocześnie z wykładami w szkole (w najwyższej klasie) zajmował się szkoleniem istniejącego już przy t. zespołu. W 1818-23, w ciągu swej pięcioletniej bardzo pracowitej dyrekcji, opracował dla sceny warsz. bogaty repertuat baletowy (wystawił ok. dwudziestu baletów i divertissements), wciągając do współpracy znakomitych ówczesnych pol. kompozytorów: K. Kurpińskiego i J. Elsnera. Z baletów oryginalnych zrealizowanych przez T. w Warszawie największym powodzeniem cieszyły się: „Nowa osada Terpsychory nad Wisłą”, „Dwa posągi” (1818), „Mars i Flora” (1820), „Trzy gracje” (1821 wreszcie opracowany wraz z J. Mierzyńską i M. Pionem balet „Wesele krakowskie w Ojcowie” (1823). Spośród innych, z repertuaru eur. wystawił m.in. balety: „Tomi i Leontyna, czyli Rokoszanie włoscy”, „Jenny, czyli Potajemne małżeństwo”, „Igraszki nimfy Aglae” (1819), „Dezerter” (1822), „Dwie sułtanki”, „Inkle i Zaryka” (1823). Równocześnie w 1818-23 był pierwszym tancerzem baletu warsz.; debiutował 19 VIII 1818 w tańcach do opery „Hilary”, później występował m. in. w takich partiach jak: Apollo („Nowa osada Terpsychory nad Wisłą"), Mars („Mars i Flora"), Dziedzic włości („Krzak róży"), Barbastal („Mały Poucet, czyli Leśna sierota"), Szczepan („Wesele krakowskie w Ojcowie"). 4 IX 1823 tańczył ostatni raz w Warszawie, a następnie z powodu choroby (m. in. naderwanie ścięgna) musiał porzucić scenę. Wyjechał z Warszawy i pracował jako nauczyciel tańca, m. in. w Radomiu, Poznaniu (1828) i znowu w Warszawie (1830). Położył duże zasługi dla rozwoju baletu warsz. jako pedagog i baletmistrz. „Zorganizowanie i owocna działalność szkoły baletowej, ukształtowanie i rozwinięcie talentów wszechstronnie uzdolnionej Mierzyńskiej oraz Antoniny Palczewskiej, opracowanie bogatego i dobrze przemyślanego repertuaru”, „zainteresowanie baletem czołowych polskich kompozytorów, podciągnięcie wreszcie baletu do ogólnego poziomu innych działów Teatru Narodowego - oto w skrócie bilans zasług Ludwika Thierry” (J. Pudełek).
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.81660.2
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.81661.2
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.81662.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 53 str. 494: psb.35301.1

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim