Andrzej Gołoński (ID: psb.7048.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. KOSTECKA Nepomucena (1807-1847) aktorka 4°
2. OSTROWSKI Kazimierz (1848-1880) rzeźbiarz 10°
3. OSTROWSKI Stanisław Kazimierz (1879-1947) rzeźbiarz 11°
4. OSTROWSKI Witold Tadeusz (1875-1942) komisarz sądowy, działacz polityczny i społeczny 11°
5. BENTKOWSKI Feliks Jan (1781-1852) historyk, filolog 12°
6. OSTROWSKA Bronisława Edmunda (1881-1928) poetka, tłumaczka 12°
7. BENTKOWSKI Alfred (1813-1850) lekarz, zmartwychwstaniec, emigrant 13°
8. BENTKOWSKI Leon Jarosław (1823-1889) kustosz muzeum 13°
9. BENTKOWSKI Władysław (1817-1887) powstaniec 1848, 1863, poseł 13°
10. STRONCZYŃSKI Kazimierz (1809-1896) przyrodnik, paleograf, numizmatyk, sfragistyk, heraldyk, kolekcjoner 14°
11. KRZYŻANOWSKI Hieronim (1819-1875) profesor prawa kanonicznego 14°
12. GRABSKI Władysław (1874-1938) minister skarbu, polityk, ekonomista 14°
13. HEMPEL Jan Hieronim (1877-1937) publicysta, filozof, działacz ruchu robotniczego 15°
14. STRONCZYŃSKI Karol (1873-1938) inżynier technolog, przedsiębiorca budowlany 15°
15. PAPIEWSKA Anna Wanda (1883-1974) działaczka społeczna, posłanka 15°
16. DMOCHOWSKI Franciszek Salezy (1801-1871) tłumacz, redaktor, wydawca 15°
17. HEMPEL Jan Marian (1818-1886) naukowiec, organizator górnictwa 16°
18. KIEDRONIOWA Zofia (1872-1952) historyk, działaczka społeczno-polityczna 16°
19. GRABSKI Stanisław (1871-1949) polityk, ekonomista, publicysta 16°
20. PALICKI Bogusław (1813-1868) lekarz, działacz społeczny 16°

Uwagi

• Epitafium na cm. Powązkowskim:

  ANDRZEJ
  GOŁOŃSKI
  RADCA.
  BUDOWNICZY.
  PRZEŻYWSZY LAT 55.
  ZMARŁ. DNIA. 18
  WRZEŚNIA. 1854 ROKU.
  WIECZNY POKÓJ. NIECH
  UWESELI DUSZĘ JEGO.
  
  Nekrolog w „Kurierze Warszawskim” 245/1854, 247/1854, 252/1854, 259/1854 http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/editions-content?id=40277 (za: A. Tyszka, Nekrologi Kuriera Warszawskiego):
  Andrzej GOŁOŃSKI
  radca dworu, budowniczy Komisji Rządowej Spraw Wewn. i Duchownych, czł. Rady Ogólnej Budowniczej, czł. Rady Głównej Opiekuńczej Zakładów Dobroczynnych, czł. Rady Szczegółowej Opiekuńczej szpitala Dzieciątka Jezus w Warszawie, czł. Warszawskiego Tow. Dobroczynności, kawaler Orderu św. Anny III kl. i Orderu św. Stanisława III kl., ukończył b. Warszawski Aleksandrowski Uniw. w stopniu mgr. architektury i geodezji, czyli miernictwa; ur. 24 XI 1799, zm. 18 IX 1854 w domu własnym nr 1078B przy ul. Granicznej, wypr. 20 IX 1854 z domu na cm. Powązkowski, nab. żał. 27 IX 1854 w kośc. Kapucynów, zapr. pogrążona w ciężkim żalu żona
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 8 str. 256: psb.7048.1
  Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 365): Gołoński Andrzej, Wydział Nauk i Sztuk Pięknych, sekcja Nauki i Sztuki Piękne, wpis 21 X 1817
  Architekt, pedagog, Osierocony od 8 roku życia mieszkał w Warszawie. Uczył się w 1809-1810 u Pijarów, do 1814 na pensji Louisa Marchanda, w 1814-1815 w Szkole Artylerii i Inżynierii. W 1817-1819 był stypendystą Komisji Oświecenia Publicznego. W 1821 otrzymał stopień mgra budownictwa i miern. Na Wydziale był uczniem Z. Vogla. Od 1819 praktykował jako stypendysta w Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych jako adiunkt u znanego architekta Jakuba Kubickiego, intendenta generalnego budowli w tymże ministerstwie. 18 X 1825 uzyskał patent na wolno praktykującego budowniczego. W 1826 powołany został na nieetatowego zastępcę profesora rysunków i perspektywy na Wydziale Nauk i Sztuk Pięknych Uniwersytetu po śmierci Zygmunta Vogla, a w 1827 na etatowego wykładowcę rysunków i architektury w Szkole Przygotowawczej do Instytutu Politechnicznego, w 1828 zaś na profesora nadzwyczajnego perspektywy malarskiej i optyki na UW na podstawie konkursowej rozprawy, i budowniczego w nadzorze budowlanym Łazienek. Po likwidacji Uniwersytetu został w 1832 członkiem Rady Budowniczej przy Komisji Rząd. Spraw Wewnętrznych i Duchownych, a od 1833 był budowniczym Wydziału Przemysłowego i Handlu w tejże Komisji.
  Od 1835 wykładał budownictwo miejskie w szkole praktycznej budownictwa przy Radzie Budownictwa, a od 1837 na kursach pedagogicznych. Należał do najlepszych teoretyków i praktyków budownictwa. W 1843 został powołany do komitetu przygotowującego ustawę Szkoły Sztuk Pięknych. Po jej powstaniu odmówił jednak w 1851 objęcia katedry architektury. W tymże roku odbył podróż do Belgii, Francji, Anglii i Niemiec. W 1853 został wybrany na członka honorowego Akademii Petersburskiej. Do wybitniejszych jego prac należą: w 1835-1837 kościół OO. Pijarów (wspólnie z A. Corazzim), prawosławny kościół katedralny w Warszawie przy ul. Długiej (późniejszy garnizonowy), pałac Badenich na pl. Krasińskich, pałac Urus-skich, później Czetwertyńskich na Krak. Przedmieściu (1840), przebudowa Szpitala Dzieciątka Jezus na pl. Wareckim (1848), dworzec w Skierniewicach, dom i fabryka Prageta przy ul. Elektoralnej, dom Natansona na Nalewkach, przebudowa pałacu Paskiewicza w Homlu (wspólnie z A. Idźkowskim – 1856). Opracował i wydał w 1849 typowe projekty budownictwa parafialnego, Plany normalne i zabudowania mieszkalne i ekonomiczne plebańskie. Poza architekturą zajmował się malarstwem. Już w 1819 jako student wystawił na Warszawskiej Wystawie Sztuk Pięknych dobrze przyjętą dużą akwarelę Widok więzienia starożytnego. Zarówno tę rzecz, jak i Widok gotyckiego kościoła Rastawiecki ocenił dosyć wysoko, przypisując jednakże obydwa dzieła A. Blankowi. G. otrzymał w 1846 szlachectwo z racji posiadanego Orderu Św. Stanisława IV kl. Zmarł w Warszawie, pochowany na Powązkach. Portret jego znajdował się dawniej w zbiorach Zachęty w Warszawie.
  Urzędnik w Królestwie Polskim 1825–1848:
  1825 uzyskał patent na wolno praktykującego budowniczego w całym Królestwie Polskim
  budowniczy w Służbie Ogólnej Wydziału Przemysłu i Handlu, następnie budowniczy rządowy Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych Duchownych i Oświecenia Publicznego
  1834–1848: Był również członkiem Rady Głównej Opiekuńczej Instytutów Dobroczynnych oraz budowniczym w Administracji Pałaców Cesarskich Ordery: SS 3.
  - A. Kulecka, Urzędnicy Królestwa Polskiego..., poz. 4076.
  Urzędnik w Królestwie Polskim 1834–1834:
  1834: Budowniczy Skecji Przemysłu i Handlu Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych, Duchownych i Oświecenia Publicznego
  - A. Kulecka, Urzędnicy Królestwa Polskiego..., poz. 4074.
  Urzędnik w Królestwie Polskim 1850–1854:
  1850–1854: Budowniczy rządowy w Służbie Ogólnej Wydziału Przemysłu i Kunsztów Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Duchownych
  1850–1854: Członek Rady Głównej Opiekuńczej
  1851: Radca dworu Ordery: SA 3, SS 3 (1850).
  - A. Kulecka, Urzędnicy Królestwa Polskiego..., poz. 4075.
  n.6416 Nekrologia Minakowskiego (6416)
  n.98497a Nekrologia Minakowskiego (98497)
  sw.504884 Akt małżeństwa: Warszawa ASC Cyrkuł VII (obecn. m. Warszawa), 71/1824 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryka.php?ar=1&zs=0189d&sy=129&kt=2&skan=0071.jpg [podgląd]

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim