Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. DZIEWICKI Michał Seweryn (1851-1929) filolog, literat, tłumacz 1°
2. DZIEWICKA Adela (1858-1927) nauczycielka, działaczka społeczna 2°
3. MACIESZYNA Władysława Jadwiga (1888-1967) członek POW, senator 8°
4. BIELIŃSKI Piotr (1754-1829) senator, wojewoda 9°
5. NASIEROWSKI Walenty Maciej (1808-1888) demokrata emigracyjny 9°
6. MACIESZA Adolf (1878-1929) lekarz, przyrodnik, podpułkownik, poseł 9°
7. KOŹMIAN Józef Szczepan (1773-1831) biskup kujawsko-kaliski 9°
8. KOŹMIAN Kajetan (1771-1856) poeta, krytyk, publicysta 9°
9. FLORKIEWICZ Władysław (1834-1902) lekarz 9°
10. SCHAYER Wacław (1905-1959) działacz ludowy, poseł 10°
11. SCHAYER Stanisław (1899-1941) indolog, historyk filozofii 10°
12. RELIDZYŃSKI Józef (1886-1964) literat, działacz społeczny 10°
13. DOBRSKA Tomaszewicz Anna (1854-1918) lekarka 10°
14. ROGALIŃSKI Antoni (ok. 1690-1761) starosta obornicki, sędzia ziemski wschowski 10°
15. KOŹMIAN Stanisław Egbert (1811-1885) publicysta, właściciel ziemski, poeta 10°
16. KOŹMIAN Jan (1814-1877) ksiądz, redaktor, publicysta 10°
17. KOŹMIAN Andrzej Edward (1804-1864) pisarz, publicysta, polityk 10°
18. GONIEWSKA Zofia (1818-1907) działaczka społeczna, powstaniec 1863 10°
19. JEZIERSKI Jan Nepomucen (1786-1858) marszałek szlachty guberni lubelskiej 10°
20. PAWŁOWSKI Józef (1698-1759) sufragan poznański 10°

Uwagi

• Polski Słownik Biograficzny t. 6 str. 171: psb.5100.2
  Polski Słownik Biograficzny t. 6 str. 172: psb.5101.1
  Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 48): Dziewicki Seweryn [Bolesław], Wydział Prawa i Administracji, sekcja Prawa, wpis 15 IX 1829
  Prócz prawa studiował również literaturę piękną na Wydziale Nauk i Sztuk Pięknych. Poeta spiskowiec. W czasie powstania listopadowego jako student UW wstąpił do Gwardii Akademickiej, potem walczył w oddziale Gwardii Podlaskiej, a następnie jako porucznik w 22 P. Piech. Lin. 1 sierpnia został przeniesiony do 2 P. Strzelców Pieszych. Odbył następnie w stopniu pporucznika Legii Litewskiej wyprawę na Litwę. Uczestniczył w stopniu kapitana we wszystkich działaniach 6 P. Piech. Lin. Korpusu Samuela Różyckiego w Sandomierskiem i przeszedł z nim granicę Rzeczypospolitej Krakowskiej. W 1831 wyemigrował na Węgry, później do Francji i mieszkał w Bourges, gdzie wstąpił do paryskiej loży „Trójcy Niepodzielnej”. Kontynuował studia prawnicze w Dijon. W 1834 wziął udział w Hufcu Świętym w wyprawie sabaudzkiej. Aresztowany w Szwajcarii, przeniósł się po zwolnieniu do Anglii i stał się jednym z przywódców Ogółu Londyńskiego. Zarabiał na utrzymanie jako nauczyciel języków obcych. Był czynnym członkiem Tow. Wzajemnego Oświecania się. W sierpniu 1834 zgłosił akces do londyńskiej Sekcji TDP i był następnie organizatorem i członkiem Tow. Demokratycznego w Ports-mouth i na wyspie Jersey. W 1836 został zawieszony w prawach członka tej Sekcji jako współzałożyciel Ludu Polskiego Gromad Grudziąż i Humań. W 1837 pod zarzutem przekroczenia pełnomocnictw i zdrady ideałów został skreślony z listy członków Gromady Grudziąż. Wycofał się wtedy z życia politycznego i zajął się pracą pedagogiczną. W 1846 zbliżył się do obozu Czartoryskiego i wstąpił do Stow. Insurekcyjno-Monarchicz-nego. Od 1844 był członkiem Grona Historycznego Londyńskiego. Wstąpił również do sekty kwakrów pod wpływem żony Angielki. W 1854 zamieszkał w Londynie, gdzie podpisał akt potępienia Czartoryskiego. W 1858 mieszkał w Haseford, skąd pochodziła jego żona. Złożył wtedy podanie o obywatelstwo brytyjskie i otrzymał je w marcu 1859. Pod wpływem melancholii utopił się w rzece Tenby w hrabstwie Hertford.
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: DZIEWICKI Seweryn - Po ukończeniu szkoły pijarów w Warszawie, wstąpił 15.9.29 na Wydział Prawa UW, studiował również literaturę na Wydziale Nauk. Przez stryjecznego brata Kacpra wciągnięty do prac spiskowych. Uczestnik Nocy Listopadowej, wszedł 29.11.30 do akademickiej gwardii honorowej, 20.2.31 ppor. gwardii ruchomej podlaskiej mianowany przez Różyckiego, potem w 22 ppl., 1.8.31 przeniesiony do 6 psp., 26.9.31 przeszedł z Różyckim do Galicji. Początkowo na Węgrzech, potem na Morawach, 4.32 przybył do Francji, skierowany do zakładu w Bourges. Tu 1.6.32 prosił o pozwolenie na studiowanie prawa w Strasburgu lub Montpellier. Wysłany do Dijon, wziął udział w wyprawie frankfurckiej i 4.33 przeszedł do Szwajcarii. Za udział w wyprawie sabaudzkiej więziony w kantonie Vaud, 6.34 wydalony do Anglii. Zamieszkał w Londynie, gdzie 19.8.34 potępił Czartoryskiego. Należał od początku do radykalnego skrzydła polskiej emigracji w Anglii obok Krępowieckiego i ks. Pułaskiego. Przez pewien czas przebywał w Portsmouth, gdzie miał znaczny wpływ na znajdujących się tam żołnierzy polskich. Współtwórca Gromady Grudziąż, był jej sekretarzem. Prowadził walkę z Ogółem Londyńskim i Towarzystwem Literackim Przyjaciół Polski, które skupiało zwolenników Czartoryskiego. Dla części członków Gromad Grudziąż i Humań zbyt mało radykalny, został 3.7.37 wykluczony z Ludu Polskiego. Załamany, wycofał się z życia politycznego. Zarabiał na życie jako nauczyciel języka francuskiego. Zbliżył się teraz do czartoryszczyków, 25.6.44 uznał w Londynie przywództwo Czartoryskiego i 1844 został członkiem Stowarzyszenia Insurekcyjno-Monarchicznego. 1844 został też członkiem Ogółu Emigracji Polskiej. Ożeniony z Angielką, pod jej wpływem został kwakrem. W wolnych chwilach uprawiał poezję. W ostatnich latach zapadł na zdrowiu, popadł w czarną melancholię i 1863 popełnił samobójstwo, topiąc się w Hereford. Pozostawił syna Michała.
  sw.403675 Wiadomości, R. 7 nr 2 (302), Londyn 1952

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Kuzyni
• Poprzedni brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim