Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. DMOCHOWSKI Władysław (ur. 1841) malarz 1°
2. LILPOP Stanisław (1817-1866) przemysłowiec, konstruktor 5°
3. LILPOP Edward August (1844-1911) budowniczy 6°
4. MARCONI Henryk (1842-1920) inżynier-technolog, przemysłowiec 7°
5. LILPOP Franciszek Bogusław (1870-1937) architekt 7°
6. LILPOP Wacław Józef (1884-1-949) chirurg urolog 7°
7. KOPEĆ Tadeusz (1881-1950) pediatra 7°
8. KOPEĆ Stefan Witysław (1888-1941) profesor biologii 7°
9. HEURICH Jan Kacper (1834-1887) budowniczy 7°
10. HEURICH Jan (1873-1925) architekt 7°
11. HEURICH Fryderyk Marcin (1804-1870) stolarz artystyczny 8°
12. STATTLER Wojciech Kornel (1800-1875), malarz, pedagog 8°
13. STANKIEWICZ Władysław Hipolit (1837-1929) powstaniec styczniowy, chirurg i urolog 8°
14. ŚLIWIŃSKI Józef (1865-1930), pianista, dyrygent 8°
15. ŚWIĘTOSŁAWSKI Zenon (1811-1875) przywódca Gromad Ludu Polskiego 8°
16. MARCONI Henryk (1792-1863) architekt 8°
17. SOKOLNICKI Gabriel Michał Romuald (1877-1975) inżynier elektryk, profesor i rektor Politechn. Lwow. 8°
18. TATRZAŃSKI Michał (1886-1941), aktor, śpiewak, reżyser 9°
19. STATTLER Juliusz Kornel (1844-1901), pedagog, krytyk muzyczny, kompozytor 9°
20. STATTLER Henryk Antoni (1834-1877), rzeźbiarz 9°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  DMOCHOWSKI Wincenty (1805 lub 1807 Nahodorowicze k. Zdzięcioła na Litwie - 6 III 1862 Wilno), dekorator
  Podawana przez M. Rulikowskiego (za „Kurierem Wileńskim") wcześniejsza data zgonu D. zapewne wg dawnego stylu. Był synem Ignacego D. i Marii z Zenowiczów. Uczył się w Szczuczynie u pijarów, a następnie w Mińsku Litewskim. Malarstwo studiował w 1826-29 w Wilnie u J. Rustema. W 1830 ożenił się z Salomeą Orłowską. Podczas powstania listopadowego był w korpusie gen. H. Dembińskiego w stopniu porucznika i wraz z nim przybył do Warszawy; następnie przeszedł przez granicę do Prus i przebywał na emigracji. W 1837 mieszkał w Wilnie, gdzie zdobył sobie uznanie jako pejzażysta. W 1850-54 malował dekoracje dla t. wil. głównie do oper; m.in. do „Halki” (las), „Faworyty” (grota, morze i wnętrze gotyckiego klasztoru), „Włoszki w Algierze” (ogród do tej opery oświetlony kolorowymi lampami wywołał po raz pierwszy w t. wil. oklaski dla dekoratora).
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.76635.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 5 str. 210: psb.4336.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 5 str. 210: psb.4337.2
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: DMOCHOWSKI Wincenty - Studiował malarstwo, odbył służbę wojskową w woj. ros. Po wybuchu powstania wszedł jako podchor. do 13 puł., wycofał się z Dembińskim z Litwy do Warszawy, otrzymał dyplom „dobrze zasłużonego Ojczyźnie”, 4.10.31 ppor., przeszedł 5.10.31 z Rybińskim do Prus. Powrócił do Wilna, gdzie oddał się malarstwu, był pierwszym na Litwie pejzażystą. Zm. 6.3.62, pochowany prawdopodobnie w Nahorodowiczach.
  n.12790 Nekrologia Minakowskiego (12790)
  sw.161311 Akt małżeństwa: Warszawa Wsz. Św. (obecn. m. Warszawa), 124/1877 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryka.php?ar=8&zs=9264d&sy=304&kt=2&skan=124-125.jpg [podgląd]

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim