W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej; wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- DMOCHOWSKI Kazimierz Roch (1780-1851) arcybiskup mohylewski 3°
- BOBROWSKI Adam (1811-1880) działacz społeczny 5°
- SZYRYN Ignacy (zm. 1796), koniuszy brasławski, poseł sejmowy 9°
- SŁAWIŃSKI Witold (1888-1962) botanik, profesor Uniw. Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, SGGW w Warszawie i Akad. Med. w Białymstoku 10°
- JANUSZ Bohdan (ok. 1888-1930) archeolog, etnolog, publicysta 10°
- BARANOWSKI Mieczysław Tytus (1851-1898) pedagog 11°
- SOŁTAN Hieronim Władysław h. Sołtan (zm. 1682) marszałek starodubowski 11°
- STECEWICZ Józef (1851-1924), inżynier kolejowy, profesor Instytutu Politechnicznego w Petersburgu, wyższy urzędnik kolei państwowych w Polsce niepodległej 11°
- PRZYBYLSKI Adam (1896-1945) podpułkownik dyplomowany autor prac z zakresu wojskowości 12°
- MIRSKI Stanisław Wojciech (1756-1805) pisarz wlk. litewski, poseł 12°
- BUJNICKI Kazimierz (1788-1878) ziemianin, wydawca pisma Rubon 12°
- PŁAŻEK Edwin Teodor (1842-1925) urzędnik, poseł 12°
- MIRSKI Tomasz (ur. 1738) marszałek brasławski, konfederat barski 12°
- MIRSKI Bogusław (2 poł. XVIII w.) podkomorzy brasławski, poseł, powstaniec 1794 12°
- SAPIEHA Jerzy Stanisław (1668-1732) wojewoda mścisławski 12°
- SOŁTAN Michał Leon h. Sołtan (zm. 1733) marszałek starodubowski, poseł na sejmy 12°
- KRASZEWSKI Kajetan (1827-1896) literat, astronom, muzyk 12°
- KRASZEWSKI Lucjan (1820-1892) malarz, rysownik, fotograf 12°
- KRASZEWSKI Józef Ignacy (1812-1887) pisarz, historyk 12°
- SOŁTAN Stanisław h. Sołtan (1756-1836) marszałek nadw. lit., kierownik sprzysiężenia w woj. nowogródzkim 1793 r., prezes Komisji Rządu Tymczasowego W. Ks. Lit. w r. 1812 12°
Uwagi
Polski Słownik Biograficzny t. 5 str. 206: psb.4331.1
Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: DMOCHOWSKI Henryk - Student Wydziału Prawa uniwersytetu wił., następnie dr praw. W powstaniu por. wolnych strzelców lit., walczył w oddziale partyzanckim Zaliws-kiego, przedostał się do Warszawy. Działacz lewicy, przejściowo aresztowany 15.8.31. Zdołał schronić się w Galicji, 22.11.31 otrzymał paszport francuski, skierowany przez Bazyleę do Awinionu. 10.12.31 członek założyciel Towarzystwa Litewskiego i Ziem Ruskich, 1832 członek Komitetu Narodowego Polskiego. Wziął udział w wyprawie Zaliwskiego, udał się wraz z Zaliwskim do Galicji pod pseudonimem Saunders. 20.3.33 przedostał się do Królestwa pod nazwiskiem Henryka Misińskiego. Działał przez miesiąc na Lubelszczyźnie, Wołyniu i Polesiu, po czym wrócił do Galicji. 5.11.33 współzałożyciel Związku Węglarstwa Polskiego na zjeździe w Rzepniowie. 2.5.34 schwytany przez chłopów i wydany Austriakom. 1837 skazany we Lwowie na 5 lat więzienia w Kufsteinie. 13.6.41 uwolniony, odprowadzony pod eskortą do Triestu, gdzie przebywał do 15.7.41. Uzyskał zgodę na powrót do Francji, twierdząc, że przebywał w Galicji jedynie w związku ze sprawami spadkowymi po śmierci ojca i że został za to aresztowany. Odpłynął na francuskim statku „Le Bon Casimir”, przybył do Marsylii, gdzie zaopiekował się nim Walerian Pietkiewicz i przewiózł do Mattray k. Tours. Należał do Zjednoczenia. 26.4.46 przystąpił do TDP, już jednak 25.4.47 wystąpił z tej organizacji. Był sekretarzem TDP w Tours. Należał też do Towarzystwa Wychowania Narodowego i współdziałał w założeniu Szkoły Polskiej. Przeniósł się do Paryża, studiował rzeźbę, wystawiał na salonie 1848. Wziął udział w wypadkach Wiosny Ludów i 4.4.48 wyjechał z Paryża koleją północną do kraju. Przybył do Lwowa, gdzie został ranny podczas bombardowania. Wyjechał 1851 do Londynu, a stąd 1852 do Ameryki jako Henry Saunders. Mieszkał w Filadelfii, wzniósł pomnik Pułaskiego w Waszyngtonie, popiersia Pułaskiego, Jeffersona, Kościuszki, Lafayette'a dla Kapitolu. Ożenił się z Heleną Shanff, która zm. 1858. Postawił pomnik na jej grobie. 1861 wrócił do Paryża, gdzie miał zbudować grobowiec Czartoryskich. Przeniósł się do Poznania, potem do Wilna, gdzie powstał pomnik Barbary Radziwiłłówny i popiersie Syrokomli. Wziął udział w powstaniu styczniowym. 5.63 sformował 100-osobowy oddział, na którego czele działał na Białorusi. Poległ 14.5.63 pod Poryckiem.
|
|