Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. STARZEWSKI Szczęsny h. Ostoja (ok. 1787-1857), aktor, reżyser, dyrektor teatru, tłumacz 1°
2. DAWISON Bogumił (1818-1872) artysta dramatyczny 1°
3. RUTKOWSKA Karolina (1766-1828) aktorka, śpiewaczka 2°
4. RUTKOWSKI Andrzej Jan (1760-1830) aktor, śpiewak, dyrektor teatru 2°
5. ASZPERGEROWA Katarzyna (zm. 1835) aktorka 3°
6. ASZPERGER Wojciech (1790-1847) aktor 4°
7. LASOCKI Marian Henryk (1860-1919) dyrygent, dyrektor teatru 5°
8. ASZPERGEROWA Aniela (1816-1902) aktorka 5°
9. GIEŁGUD Adam Jerzy (1834-1920) urzędnik brytyjski, publicysta 6°
10. TARCZYŃSKI Franciszek (1833-1900), powstaniec styczniowy, malarz, fotograf 8°
11. GIEŁGUD Michał (2. poł. XVIII w.) marszałek nadworny litewski 8°
12. KUKIEL Adolf Józef (1840-1888) powstaniec 1863, działacz społeczny 8°
13. SZEMIOTH Franciszek (1802-1882) powstaniec listopadowy 9°
14. KUKIEL Adam (1747-1831) pedagog, kartograf, archidiakon podolski 9°
15. ŚWIRSKI Józef (1794-1854) minister spraw wewnetrznych Rządu Narodowego w r. 1831 9°
16. DĄBROWSKI Kazimierz (1869-1931) przemysłowiec 9°
17. JASIŃSKI Kazimierz Julian (1849-1914) literat, adwokat 9°
18. FREDRO Andrzej Maksymilian (1827-1851) spiskowiec, powstaniec 9°
19. GIEŁGUD Antoni (1792-1831) generał 9°
20. TARCZYŃSKI Hipolit (1851-1892), literat 10°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  STARZEWSKA Wanda Ostoja, zamężna Dawison (działała od 1842 - zm. 23 X 1859 Drezno), aktorka
  Była córką => Szczęsnego S. i => Anieli S. z Rutkowskich, żoną - Bogumiła Dawisona. Debiutowała 21 XII 1842 we Lwowie w tyt. roli Precjozy. „Debiutantka odziedziczyła po matce urodę” - pisał S. Pepłowski - „a jakkolwiek drobna jej postać i głos o nieobszernej skali skazywały ją na role o lirycznym nastroju, mimo to była w rolach naiwnych nader cennym nabytkiem”. Grała „z powodzeniem role kochanek w komedii salonowej, głównym atoli polem popisu dla jej talentu były kreacje liryczne”. W marcu 1843 wystąpiła ponownie w t. lwow., a „publiczność przyjęła ją z wielkimi oklaskami” (K. Estreicher), i w lecie tego roku zaangażowana została do zespołu. 25 IV 1848 wyszła za wybitnego aktora Bogumiła Dawisona i wyjechała z nim do Hamburga; próbowała tam bez powodzenia występować na scenie niem. Po raz ostatni wystąpiła we Lwowie 13 VI 1849 w komedii „Siedem grzechów głównych”, już jako Dawisonowa. Role: Krystyna („Szesnastoletnia królowa"), Aniela („Śluby panieńskie"), Zosia (Pierwej mama), Basia („Majster i czeladnik").
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.40538.4
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.81285.1
  Nekrolog w „Kurierze Warszawskim” 288/1859 http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/editions-content?id=44128 (za: A. Tyszka, Nekrologi Kuriera Warszawskiego):
  Wanda z Ostoja Starzewskich DAWISON
  żona znanego artysty dramatycznego; zm. w nocy z 23 na 24 X 1859; inf. z Drezna
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 42 str. 441: psb.31735.3
  n.10914 Nekrologia Minakowskiego (10914)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
• Poprzedni brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim