Józef Opieński h. Pniejnia (M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego)

„Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

OPIEŃSKI Józef (23 III 1901 Warszawa - 15 V 1979 Londyn), aktor, spiker
Był synem Henryka Opieńskiego (zob. t. 1) i Anny z Krzymuskich, mężem Małgorzaty z Czarnota-Bojarskich. Jako uczeń college'u w Morges w Szwajcarii wstąpił w 1919 we Francji do armii pol. pod dowództwem J. Hallera. W 1921 zwolniony z wojska (w st. sierżanta) zdał maturę i rozpoczął studia polonistyczne na uniw. w Poznaniu. Równocześnie uczył się pod kier. R. Żelazowskiego i N. Młodziejowskiej na Wydz. Dram. Konserwatorium Muzycznego. W sez. 1923/24-1926/27 występował w T. Polskim w Poznaniu. Zagrał prawie osiemdziesiąt ról, m.in. Mickiewicza („Legion"), Widmo i Księdza („Wesele"), Kardynała („Proboszcz wśród bogaczy"), Fortynbrasa („Hamlet"), Elijakima („Uczta Herodiady"), Prokuratora („Pani prezesowa"). Na wiosnę 1927 rozpoczął współpracę z pozn. rozgłośnią PR; był spikerem i wykonawcą ról w słuchowiskach (np. w „Warszawiance”, maj 1927). Jesienią 1928 wyjeżdżał jako konferansjer i recytator (z grupą aktorów, śpiewaków i tancerzy, pod kier. R. Gantkowskiego) na występy do ośrodków polonijnych w Niemczech, Francji i na niem. Śląsku; podobną podróż odbył w 1929 do Stanów Zjednoczonych. Od 1927 był dziennikarzem, pracował w red. „Dziennika Poznańskiego”, a od 1930 „Muzyki” i „Kuriera Czerwonego”. W 1934-39 był stałym spikerem PR w Warszawie. Miał „głos o zabarwieniu barytonowym, miękki, elastyczny, ciepły, dźwięczny i bardzo piękny”, „wspaniałą dykcję, swadę i swobodę” (Cz. Halski). We wrześniu 1939 wstąpił do 24 pułku ułanów; po klęsce wojsk pol. dotarł przez Węgry do Paryża, gdzie brał udział w nadawaniu do kraju audycji pol., ze studia sekcji PR w Grand Palais. Od 1940 do przejścia na emeryturę (1963), pracował w radiu w Londynie, pocz. w rozgłośni pol. rządu emigracyjnego, a nast. w sekcji pol. BBC. Był członkiem ZASP-u za granicą. Grał w T. Polskim ZASP i T. Pro Arte w Londynie, m.in. Mickiewicza (adapt. „Pana Tadeusza”, 1955), Wojewodę („Rodzina”, 1968), Milusza („Lekarz bezdomny”, 1974). Pisywał także w prasie emigracyjnej; w 1964-66 współpracował z Radiem Wolna Europa.

Józef Opieński h. Pniejnia (ID: psb.20838.5)

Rodzice

śluby i dzieci, wnuki, i do prawnuków

Inne małżeństwa i dzieci ojca: Henryk Opieński h. Pniejnia, rodzeństwo, bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice

Stryjowie lub wujowie oraz ciotki, i kuzynki

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

Uwagi