Wincenty Budzyński h. Dąbrowa (ID: lu.2838)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. BUDZYŃSKI Michał (1811-1864) literat, działacz emigracyjny 2°
2. LASOCKI Wacław Ignacy (1837-1921) lekarz, pamiętnikarz, bibliofil 3°
3. KONOPACKI Szymon Ewaryst (1790-1884) pisarz, pamiętnikarz 4°
4. MIASKOWSKI Stanisław (ok. 1841-1868) powstaniec 1863, sybirak, literat 4°
5. RAKOWSKI Tadeusz (1837-1863) lekarz, powstaniec 1863 6°
6. FELIŃSKI Alojzy (1771-1820) poeta, pisarz 7°
7. DUNIN Rodryg (1870-1928) rolnik, przemysłowiec 8°
8. NIEMIRYCZOWA Antonina (ok. 1700-1780) poetka, tłumaczka 8°
9. STADNICKI Ignacy h. Szreniawa (1744-1818) sędzia ziemski krakowski, senator kasztelan w Księstwie Warszawskim i Królestwie Polskim 9°
10. JAROSZYŃSKI Mikołaj (ur. 1742) konfederat barski 9°
11. JAROSZYŃSKI Witold (1836-1898) lekarz, literat 9°
12. CZACHOWSKI Dionizy (1810-1863) pułkownik 9°
13. BARANOWSKA Agnieszka (1819-1890) pisarka 9°
14. KRZUCKI Ignacy (ur. ok. 1750) powstaniec, poseł 9°
15. KONOPACKA Wanda (1886-1932) fitopatolog, inżynier ogrodnictwa 9°
16. NIEMIRYCZ Stefan (przed 1630-1684) wojewoda kijowski 10°
17. MADEYSKI Józef (1798-1843 ?) hutnik 10°
18. MARYLSKI Antoni Józef (1894-1973) budowniczy Lasek, ksiądz 10°
19. POTOCKI Wojciech (1801-1848) poeta, pamiętnikarz, podróżnik, pułkownik wojsk rosyjskich 10°
20. ROZWADOWSKI Kazimierz (1757-1836) pułkownik WP, ziemianin 10°

Uwagi

• Polski Słownik Biograficzny t. 3 str. 104: psb.2388.4
  Polski Słownik Biograficzny t. 3 str. 106: psb.2390.1
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: BUDZYŃSKI Wincenty - Ukończył szkoły u oo. bazylianów w Lubarze. W powstaniu ppor. jazdy woł., odznaczył się w potyczce pod Wolą Solecką nad Wisłą, kiedy z 6 ludźmi rzucił się na większą grupę kozaków. Ciężko ranny, przebywał w szpitalu w Nowym Mieście, otrzymał krzyż złoty. Przeszedł 26.9.31 z Różyckim do Galicji, przewieziony został do szpitala we Lwowie. Brał udział w działalności spiskowej, związany z Karolem Borkowskim i Towarzystwem Ludu Polskiego. 3.34 aresztowany przez Austriaków, przebywał przez dwa lata w więzieniu. 1836 uwolniony z braku dostatecznych dowodów winy, mając zakaz przebywania w Galicji, udał się na emigrację. Początkowo w Londynie, gdzie 1837 przystąpił do Zjednoczenia, potem w Brukseli, gdzie nawiązał kontakty z Lelewelem. Rezultatem rozmów z nim była powieść historyczna „Lechia w IX wieku”, wydana przez B. w 1843 w Lipsku. W 1844 przybył do Paryża, związał się z Hotelem Lambert, współpracował z „Trzecim Majem”. Od 1847 członek THL w Paryżu. 6.10.48 przy poparciu Czartoryskiego otrzymał paszport na Wschód na nazwisko Biberstein. Dotarł do Stambułu, potem do Belgradu, a wreszcie na Węgry, gdzie miał działać wśród uchodźców rumuńskich. Przybył jednak już w momencie upadku powstania węgierskiego, stąd jego misja pozyskania Rumunów dla idei federacji z Węgrami i Słowianami nie została zrealizowana. Wstąpił do Legionu Polskiego w Siedmiogrodzie i brał udział w jego ostatnich walkach. Po klęsce powstania przedostał się na Śląsk i przez Wrocław wrócił do Paryża. Pracował tam w biurze telegrafu. 1854 był redaktorem „Wiadomości Polskich”. Cierpiał na chorobę umysłową i zm. 5.5.66 w Paryżu w domu zdrowia.
  Bohdan Łuszczyński, Silva Heraldica - lu.2838

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
• Poprzedni brat lub siostra
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim