Klemens Emilian Nowicki h. Rogala (ID: le.2546.2.3)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. GAUTIER Franciszek (XVIII w.) kupiec warszawski 2°
2. BIELSKI Adolf Henryk (1828-1881) sędzia 2°
3. GAUTIER Jan Chrzciciel (zm. ok. 1783) kupiec warszawski 3°
4. TRAPSZO Anastazy (1831 lub 18321898) aktor, reżyser, dyrektor teatru 4°
5. CHEVALIER Jan (1732-1780) ksiądz 5°
6. TRAPSZO Tekla (18701944) aktorka 5°
7. TRAPSZO Irena (18681953) aktorka 5°
8. TRAPSZO Stanisław (1862 lub 18631896) aktor, dyrektor teatru 5°
9. LESIŃSKI Teofil (1821-1860) farmaceuta, profesor chemii 5°
10. FILIPECKI Józef (1757-1810) lekarz 5°
11. CHEVALIER Antoni (zm. 1815) kupiec 5°
12. TRAPSZO Marceli (18601921) aktor, reżyser, dyrektor teatru 5°
13. JANKOWSKI Czesław Marian (1880-1940) adwokat, instruktor harcerski 6°
14. TRAPSZO Tadeusz (18941958) pułkownik dyplomowany WP 6°
15. TRAPSZO Aleksandra (18541909) aktorka, śpiewaczka 6°
16. ŚLIWICKI Józef (1867-1944), aktor, reżyser 6°
17. ŚLIWICKI Daniel (1872-1921), dziennikarz, działacz polityczny 6°
18. CICHOCKI Józef (zm. 1849) muzyk 6°
19. CIELECKI Andrzej Zaremba (XVIII w.) konfederat barski 6°
20. RAUTENSTRAUCH Józef (1773-1842) generał, prezes dyrekcji teatrów 6°

Uwagi

• Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.2546.2.3 - Nowicki h. Rogala
  Polski Słownik Biograficzny t. 23 str. 315: psb.20205.1
  Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 311): Nowicki Klemens [Emilian], Wydział Lekarski, wpis 2 X 1812
  Syn Mikołaja i Marianny z Borszów, pochodzącej z ewangelickiej rodziny. Studiował początkowo w Wilnie, gdzie otrzymał po rocznym pobycie 18 VIII 1812 stopień kandydata filozofii, potem w Warszawie. W czerwcu 1815 jako mgr medycyny i chirurgii został wysłany przez Dyrekcję Edukacji Narodowej na studia do Wiednia, Paryża, Londynu, Getyngi i Berlina na 2 lata dla kontynuacji studiów u najwybitniejszych teoretyków lekarskich. Wrócił do Warszawy w 1817 i 13 IX 1817 został powołany na profesora przybranego do wykładu okulistyki, a jako preparator opracowywał do muzeum preparaty anatomiczne. W 1818 otrzymał stopień doktora medycyny i chirurgii. W 1819 wykładał również historię medycyny i toksykologię na Uniwersytecie Warszawskim. 2 V 1823, mając opinię rektora Szweykowskiego, iż „w talentach nikomu nie ustępuje”, mianowany został profesorem stałym Uniwersytetu Warszawskiego, a po śmierci dziekana Wydziału, Andrzeja Dybka, objął katedrę chirurgii praktycznej. Po wybuchu powstania miał zatarg ze studentami, którzy mu zarzucali wrogość w sprawach patriotycznych, że w przyspieszonym kształceniu medyków źle uczy młodzież, i prosili rektora Uniwersytetu, aby Nowicki, jako niesumienny nauczyciel a zły Polak, został usunięty z katedry. Nowicki przerwał wykłady, uzyskał 2-mie-sięczny urlop i potem w 1831 był lekarzem naczelnym szpitala „w Klinice”. Po likwidacji w 1831 Uniwersytetu Warszawskiego był egzaminatorem w Radzie Lekarskiej Królestwa. W 1837– 1847 był członkiem Rady Lekarskiej. Do 1866 praktykował prywatnie, uznany za najlepszego chirurga w Warszawie. W 1866 obchodził jubileusz 50-lecia pracy lekarskiej, po czym przeniósł się do swego majątku Wola Pszczółecka, pow. łaski, gdzie zmarł w 85 roku życia. Ogłosił m. in. dwie cenne prace z zakresu chirurgii kostnej: w 1833 O złamaniach kości i sposobach leczenia oraz w 1831 Odejmowanie członków objaśnione wzorami rytymi i zbiorem historycznym narzędzi oraz przetłumaczył dzieło Zygmunta Fryderyka Hermbstaedta Nauka o rozbiorze roślin podług zasad fizyczno-chemicznych, wydane razem z przekładem N. pracy I. B. Tromurzdorffa Chemiczny probierczy gabinet, czyli wiadomości o użyciu i własnościach odczynników. Za młodu zajmował się poezją, przetłumaczył na język polski w 1812 sielankę S. Gessnera Dafnis (Wilno 1812).
  Urzędnik w Królestwie Polskim 1832–1838:
  członek Rady Lekarskiej
  1838 honorowy członek Rady
  1832 członek Komisji Egzaminacyjnej Lekarskiej
  - A. Kulecka, Urzędnicy Królestwa Polskiego..., poz. 10483.
  n.12165a Nekrologia Minakowskiego (12165)
  n.15114o Nekrologia Minakowskiego (15114)
  n.265889o Nekrologia Minakowskiego (265889)
  sw.1093813 Akt małżeństwa: Warszawa św. Jan (obecn. m. Warszawa), 65/1856 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryki.php?op=kt&ar=1&zs=0161d&sy=1856&kt=2 [podgląd]
  sw.1162723 Akt małżeństwa: Warszawa parafia Ewangelicko-Reformowana (obecn. m. Warszawa), 8/1856 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] https://szukajwarchiwach.gov.pl/skan/-/skan/edad5b757690073a6846ab05492724a4b0030ebc493c2ff9e825269a46a39f30 [podgląd]
  sw.159449 Akt małżeństwa: Warszawa św. Andrzej (obecn. m. Warszawa), 223/1856 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryki.php?op=kt&ar=1&zs=0159d&sy=1856&kt=2 [podgląd]
  sw.222418 Akt małżeństwa: Warszawa św. Andrzej (obecn. m. Warszawa), 128/1861 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryki.php?op=kt&ar=1&zs=0159d&sy=1861&kt=2 [podgląd]
  sw.978028 Akt małżeństwa: Warszawa parafia Ewangelicko-Reformowana (obecn. m. Warszawa), 12/1846 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] https://szukajwarchiwach.gov.pl/skan/-/skan/8b124fab7652f8cda3e8537ed40361c0aac4670b75dc0d5799059f6012ce8632 [podgląd]

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim