Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. KRUKOWIECKI Aleksander (1825-1896) dowódca oddziału w 1863, poseł 1°
2. SULIKOWSKI Karol Paweł (1876-1965), sekretarz Ignacego Mościckiego 3°
3. SULIKOWSKI Karol (1838-1915), działacz gospodarczy 3°
4. DZIEDUSZYCKI Mikołaj Adam (1769-1795) publicysta 4°
5. OSSOWSKI Jerzy (1911-1944) prawnik, socjolog, instruktor harcerski 4°
6. OSSOWSKI Stefan Alfred (1874-1936) inżynier elektryk, minister, przemysłowiec 4°
7. BORKOWSKI Józef (1809-1843) literat 5°
8. DZIEDUSZYCKI Maurycy Ignacy (1813-1877) historyk, publicysta 5°
9. DZIEDUSZYCKI Tadeusz (1724-1777) cześnik wielki koronny 5°
10. DZIEDUSZYCKI Władysław (1821-1868) poseł, hodowca koni 5°
11. MARASSÉ Mieczysław Fortunat (1840-1880) ekonomista, statystyk 5°
12. DZIEDUSZYCKI Juliusz (1817-1885) ziemianin, hipolog 5°
13. DZIEDUSZYCKI Kazimierz Adam (1812-1885) poseł na Sejm Krajowy 5°
14. BORKOWSKI Aleksander Dunin (1811-1896) literat, polityk 5°
15. HORDYŃSKI Zdzisław (1856-1895) historyk literatury, bibliotekarz 5°
16. DZIEDUSZYCKI Wojciech (1848-1909) polityk, filozof, eseista 6°
17. KALINOWSKI Marcin (zm. 1738) regimentarz, kasztelan kamieniecki 6°
18. PUZYNA Michał (zm. 1723) pisarz wielki litewski 6°
19. SZWEYCER Wincenty (1810-1872), powstaniec listopadowy i styczniowy 6°
20. STAROWIEYSKI Jan Chrzciciel h. Biberstein (ok. 1740-1806), burgrabia krakowski, starosta barwałdzki 6°

Uwagi

• Adam Boniecki, Herbarz polski - 12.498.77 - t. XII s. 338: Krukowieccy h. Pomian
  Adam Boniecki, Herbarz polski - 12.498.81 - t. XII s. 338: Krukowieccy h. Pomian
  Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.1818.1.3 - Krukowiecki h. Pomian
  Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.1818.1.4 - Krukowiecki h. Pomian
  Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.4166.3.11 - Wolski h. Półkozic
  Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.4166.3.8 - Wolski h. Półkozic
  Dossier Legii Honorowej: Jean Baptiste Krukowiecki de *1772/10/15
  Nekrolog w „Kurierze Warszawskim” 104/1850 http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/editions-content?id=38755 (za: A. Tyszka, Nekrologi Kuriera Warszawskiego):

  Jan hr. KRUKOWIECKI
  gen. b. Wojsk Polskich; zm. 17 IV 1850 we wsi Popniu w 81 roku życia, eksp. 21 IV 1850 do kośc. paraf. w Jeżowie, gdzie nab. żał. dnia następnego
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 15 str. 391: psb.13843.2
  Polski Słownik Biograficzny t. 15 str. 392: psb.13844.1
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: KRUKOWIECKI Jan - Kształcił się w Wiedniu w Theresianum. Służbę wojskową rozpoczął 15.9.86 w armii austr. jako kadet w p. Hoch-und Deutschmeister, 16.3.88 chor., 21.9.88 ppor., 12.8.93 por., adiutant feldmarszałka Wiirmsera, 1.9.94 dymisja. Wszedł 12.06 ponownie do służby w armii franc, jako adiutant gen. Sucheta, 10.3.07 szef bat. 1 pp. Księstwa Warszawskiego, 19.10.08 mjr 3 pp., 11.7.08 płk, dow. 2 pp., 24.3.13 gen. bryg., odbył kampanie 1789, 1790 na Węgrzech przeciw Turcji, 1792-94 przeciw Francji, 1807, 1809, 1812-14, ranny pod Belgradem, Pułtusk, ponownie ranny pod Rudą, Raszyn, Modlin, ciężko ranny pod Smoleńskiem, pod Dennewitz ocalił korpus Neya, Lipsk. Po bitwie pod Lipskiem spowodował mianowanie wodzem naczelnym gen. Antoniego Sułkowskiego. 4.14 jako drugi po Wincentym Krasińskim gen. polski złożył deklarację lojalności wobec cara Aleksandra. W armii Królestwa Polskiego 20.1.15 dow. 3 bryg. w 2 dyw. piech., po sporze z w. ks. Konstantym umieszczony w areszcie domowym, 30.3.18 gen. dyw., dow. 1 dyw. piech., 5.7.30 order św. Anny 1 klasy, 24.5.30 otrzymał znak honorowy za 25 lat nieskazitelnej służby oficerskiej. W powstaniu dow. 1 dyw. piech., którą przyprowadził do Warszawy, po upadku Chłopickiego zabiegał o stanowisko wodza naczelnego, w czasie bitwy pod Grochowem osłaniał główne siły polskie od strony Białołęki, za niewykonanie rozkazu wodza naczelnego Radziwiłła (nakazującego mu blokowanie korpusu ks. Szachowskiego) 28.2.31 odwołany z dowództwa 1 dyw., 2.3.31 mianowany gen. piech. za Białołękę, 6.3.31 gubernator Warszawy, dołożył znacznych starań, by przygotować miasto do obrony, 4.6.31 wziął dymisję po zatargu ze Skrzyneckim, 16.8.31 ponownie gubernator Warszawy, po wypadkach 15.8.31 mianowany 17.8.31 prezesem rady ministrów, przyczynił się walnie do upadku Warszawy i klęski powstania, 7.9.31 po zatargu z sejmem podał się do dymisji, po kapitulacji Warszawy pozostał w mieście i oddał się do dyspozycji władz carskich. Zesłany do Jarosławia i Wołogdy, 1833 wrócił do kraju. Osiadł w majątku żony, Osowie. Ożeniony z Heleną Wolską miał synów Adama, Jana i Aleksandra oraz córkę Helenę. Zm. 17.4.50.
  n.10653a Nekrologia Minakowskiego (10653)
  n.3035 Nekrologia Minakowskiego (3035)
  Baza genealogiczna dra Sławomira Górzyńskiego - sg.36586 generał

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Kuzyni
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim